Lieve mensen, mijn vorige bericht was op 12 juni en het is nu alweer oktober. Waar blijft de tijd! We hebben het ongelofelijk druk gehad met mooie ontwikkelingen, maar ook verdrietige momenten. Het leven kent hier grote ups & downs, die ik langzamerhand kan - en durf te omarmen (dat is toch wel het voordeel van ouder worden).
Veel lees plezier!
"Terug denken helpt je soms vooruit"
In mijn vorige nieuwsbrief heb ik jullie geschreven over een aantal activiteiten waarover ik jullie nu een update wil geven.
Ik begin eerst met het verdrietige nieuws....herinner je nog het verhaal wat ik geschreven had over mama Nena?
Haar dochtertje Nena is helaas overleden. Ik heb dit via via vernomen en ik heb geen idee waar aan, maar dit zal verwacht een combinatie geweest zijn van ondervoeding en ziekte (malaria, diarree). Ontzettend verdrietig. Met name ook omdat we als community geprobeerd hebben de moeder te helpen (en zo ook haar kindje) maar dit niet gelukt is. Ik heb geen idee waar haar moeder nu is. Haar omgeving verwacht dat ze binnenkort weer zwanger zal raken, omdat een kindje voor haar ook een overlevingsmiddel is. Ik kan me voorstelling dat je nu denkt...'hoe kan dat nou?' Mensen voelen nu eenmaal sneller sympathie voor een kind en zijn eerder geneigd te helpen met geld of voedsel, wat haar moeder dan weer verkoopt om alcohol van te kopen. Helaas staat hier de ontwikkeling van de psychosociale- dan wel verslavingszorg nog in de kinderschoenen en hebben mensen hier over het algemeen ook een andere kijk hierop en wat daar van de oorzaak zou kunnen zijn (demonen, etc.).
Oproep om een MommaLuv pakket te doneren: de protestante kerk in de Beemster heeft middels een collecte 8 moeders kunnen verblijden met een kraampakket. Dank aan iedereen voor jullie steun! Ook de andere 7 moeders hebben we uiteindelijk blij kunnen maken, omdat een aantal Nederlandse moeders (verbonden aan stichting MommaLuv) wel twee moeders (ipv 1) wilde supporten, hoe sympathiek is dat! Zie onderstaande collage foto van enkele blije mama's! Helaas hebben we van 1 van onze studenten, genaamd Neema, afscheid moeten nemen...zij is helaas overleden tijdens de bevalling. Zo ook een jonge moeder die haar zoontje verloor kort na de bevalling omdat de verpleegkundige te laat kwam... Ze heeft de gehele bevalling zelf gedaan omringt door andere vrouwen in de kliniek, maar uiteindelijk bleek het kindje te zijn gestikt door de navelstreng die om het nekje heen zat (moeder realiseerde te laat wat er aan de hand was). Ondanks dat het aantal moeder- en kindersterfte in Tanzania de laatste jaren gedaald is, komt het hier nog vaak voor: de 'maternal mortality rate' is 6 overledenen per 1000 levend geborenen en de 'infant mortality rate' is 37 overledenen per 1000 levend geborenen (in Nederland is dat 3 op 1000). Op dit soort momenten voelt ons bijdrage als Lulu community nog sterker, en proberen we er voor elkaar te zijn en steun te geven waar nodig.
Oproep om je gekochte Gekko of Mobiele Hanger aan iemand hier lokaal te geven: Ik heb een aantal reacties van jullie gehad, dank daarvoor! Ze waren er zo blij mee! De rest van alle hangers en gekko's zitten al in een koffer klaar om naar Nederland te gaan... ooit... hahaha! Dat zal waarschijnlijk pas de zomervakantie worden... Voorlopig verwachten we ook geen bezoek vanwege de (nog altijd aanwezige) gevolgen van de Corona-crisis. Een kanttekening: 'Hier is geen Corona' (dat suggereert men in ieder geval). Het leven gaat hier als vanouds verder al zijn de gevolgen economisch wel voelbaar. Het staat zo haaks op hoe men in Nederland (de regering met name) met de hele situatie omgaat, dat het lijkt alsof wij in een eigen - toch wel comfortabele - bubbel leven en alle 'gekte' in de rest van de wereld zich als een film afspeelt en ik 1 van de velen toeschouwers ben. Hoe ervaar jij dit?
Dit is meteen ook een goed moment om jullie te vertellen dan we eind september met onze Vipaji Vyetu winkel verhuisd zijn naar een nieuwe locatie. Jullie donatie heeft ons echt geholpen, maar het was niet genoeg om de lasten de kunnen dekken voor zoveel maanden zonder klanten! We huren nu een goedkopere ruimte (maar 1/3 van wat we eerst betaalde!) en het is nog een mooiere plek ook met goed parkeergelegenheid in de straat. We kunnen zeer zeker van geluk spreken en we zijn als team er erg blij mee, het voelt als een nieuw begin en we krijgen zo ook weer nieuwe inspiratie om dingen aan te pakken of anders te doen. De opening hebben we gevierd op 26 september met genodigden en onze talenten die alle producten maken. Het was een geslaagde dag! Hieronder een impressie van onze winkel (slide voor meer foto's). Kom je ons opzoeken wanneer je een keer in Tanzania (Mwanza stad) bent?
"I see glowing pearls [LULU] everywhere...!"
Na een stop periode van drie maanden zijn we in juli langzaamaan weer gestart met onze LULU groepsbijeenkomsten. Ondanks dat de Corona situatie toen nog onzeker was, voelden we ons toch genoodzaakt langzaamaan weer het en en ander op te pakken om te voorkomen dat het hele Lulu project uit elkaar zou vallen. De meiden wilde heel graag weer aan de slag en zeiden ook dat ze de sociale contact momenten misten met elkaar. Voor de ene nog belangrijker dan de ander. De handwerklessen hadden we nog wel even on-hold gezet in ieder geval tot september. Onze eerste prioriteit was om de groepen weer op de been te krijgen en te zorgen dat onze studenten weer naar de bijeenkomsten kwamen. En dat betekende héél veel thuis bezoeken doen en de meiden informeren dat we weer gaan starten. Ik geniet er enorm van om samen te werken met de Lulu mentoren, hen gemotiveerd te houden, er bij te betrekken, en hoe we elkaars kwaliteiten naar boven kunnen halen.
Elizabeth heeft 'promotie' gemaakt tot 'coördinator daily operations & groepen', Beatrice tot 'coördinator winkelproducten & workshops', Anna en Happy tot 'coördinatoren MommaLuv'. Allemaal zijn ze ooit zelf als Lulu student begonnen en hebben ze deze aanvullende verantwoordelijkheid naast het faciliteren van hun eigen studenten groepen. De groep heeft deze mentoren zelf verkozen (d.m.v. stemmen) en naar aanleiding van hun geschreven motivatie. Elizabeth bezoekt alle 10 groepen maandelijks en geeft verslag van hoe het gaat, ze houd de studenten gegevens bij, de uitgaven, en regelt alle meetings. Ze is goud waard en ik zie dat ze als parel steeds meer gaat stralen..! Beatrice is verantwoordelijk voor alle voorbereidingen betreffende de handwerklessen op donderdag en de workshop weken (eens in de zoveel tijd), en zorgt dat er genoeg producten in de winkel liggen. Beatrice en ik hadden in het begin een wat moeizame start samen, maar gaandeweg hebben we elkaar steeds meer gevonden en begint ze steeds meer te groeien in haar verantwoordelijkheden. Anne en Happy kopen alle producten in voor MommaLuv, rapporteren wanneer er een student 6 a 7 maanden zwanger, schrijven een verslagje over de mama, en wanneer de moeder bevallen is gaan we haar samen opzoeken om een kraampakket langs te brengen. De meiden hebben dit in korte tijd goed opgepakt en ik ben trots op ze!
"A week in the life of..."
Hoe ziet een (werk-)week er voor mij zoal uit? Neem een kijkje in mijn leven! Met uiteraard ter illustratie een reeks aan mooie foto's.
Maandag: de wekker gaat om 6 uur, ik maak Jacob's ontbijt klaar en zet hem om 7h30 bij school af. Jacob gaat sinds september weer naar school en zit nu in klas 3 (vergelijkbaar met groep 5 in Nederland). Ik rijd terug naar huis en eet mijn eigen ontbijt en geef de honden te eten. Daarna ga ik rond 8h30 naar kantoor hier om de hoek en neem vaak de hondjes gezellig mee. Elke maandag zit ik samen met Eliza en Beatrice en bespreken we de week en maken we de nodige voorbereidingen. Tegen lunchtijd ga ik naar huis en heeft mijn lieve hulp Grace (ze komt 3x in de week) al een heerlijke gezonde (Afrikaanse) lunch klaar. Vaak iets met rijst, bonen, groenten, of 'ugali'. Soms eten we vlees of vis. Om 14h haal ik Jacob weer op van school. In de middag probeer ik zoveel mogelijk thuis te zijn, omdat Jacob vaak erg moe is uit school. Dan werk ik nog wat op de computer of beantwoord e-mails. Zo tegen de avond gaan we een rondje om met de honden en genieten we van de verkoelende wind bij het meer.
Dinsdag: de dinsdag besteed ik vaak aan de winkel, met een ritje naar de bank (geld halen, alles betaal je hier met cash, ik loop de bank uit met pakken geld. Het grootste biljet is hier 10,000Tsh wat ongeveer 4,- euro is). Ik houd de Facebook pagina bij van de winkel en post zodra we nieuwe producten hebben of andere leuke updates. Ik rijd ook nog even langs de supermarket en de markt om boodschappen te doen voor thuis, voordat ik Jacob op haal van school. Ik eet mijn lunch in het huis van de SMA Fathers, hier bij ons op de compound. We proberen elke dinsdagmiddag gezamenlijk te lunchen, "a moment of sharing (&caring)"! Uit school gaat Jacob's Nederlandse vriendinnetje Rhodé gezellig met ons mee.
Woensdag: elke woensdag ochtend spreek ik met Eliza af op kantoor en praten we haar werkzaamheden door en wat wel/niet goed gaat. Samen zoeken we naar oplossingen! We maken de budgetten en bereiden meetings voor. Nadat ik Jacob heb opgehaald gaan we nog een Lulu groep bezoeken, dit keer in Igombe ongeveer 40minuten rijden over een hobbelige zandweg. S'avonds gaan we naar het voetbal veld hier om de hoek en laten we de honden lekker rennen. Jacob doet een rondje op zijn crossfiets!
Donderdag: elke donderdag hebben we handwerklessen voor de Lulu mentoren. De ene week komt groep A en de andere week groep B. Deze handwerklessen zijn niet verplicht maar als ze slim zijn komen ze wel ;) We leren van elkaar nieuwe technieken of we nodigen een teacher uit van buiten af om ons iets te leren. De bedoeling is dat we ook nieuwe producten maken die zij dan ook weer de studenten kunnen leren, maar dit is nog wel een uitdaging... de handwerken moeten eenvoudig te maken zijn, niet te veel geld en tijd kosten, zoveel mogelijk met de hand te maken zijn, en het liefst ook nog verkoopbaar in de winkel..! Mocht je leuke ideeën hebben, die zijn zeer zeker welkom! Soms zie ik op Pinterest door de bomen het bos niet meer ;). Smiddags om 16h rijden we naar Jacob's Kung Fu les in de stad. Ons hondje Buddy gaat ook gezellig mee. Nadat Jacob in bed ligt, klap ik mijn laptop nog even open om in alle rust van de late avond aan mijn missionair jaarverslag te werken.
Vrijdag: de vrijdag probeer ik zoveel mogelijk vrij te houden voor onvoorziene activiteiten. "Never a dull moment" zal ik maar zeggen haha! Als ik wel de ruimte heb, probeer ik ook met iemand af te spreken om samen een koffietje te doen en nieuwe sociale contacten op te bouwen. De valkuil is - als je een eigen project begeleidt en je werk je hobby is geworden - dat je er zeven dagen in de week mee bezig kunt zijn haha! Terwijl het ook belangrijk is om rust in te bouwen en contact te houden met de mensen buiten het project. Dit creëert vaak ook weer nieuwe mogelijkheden om ervaringen en kennis te delen. Jacob gaat uit school bij een vriendje spelen en dit geeft mij de ruimte om een mama te bezoeken die paar dagen geleden bevallen is van een gezonde jongen. Ze is erg blij met haar kraampakket gedoneerd door stichting MommaLuv! Zodra ik thuis ben stuur ik het verslagje + foto op naar Mandy van MommaLuv. S'avonds eten we lekker makkelijk en kopen we 'chipsy mayai' (een soort van omelet met frietjes en beetje groenten er door) hier bij een tentje in de straat. Elke avond is het hier rond 19h donker en worden we lek geprikt door de muggen dus we stappen lekker op tijd in bed.
Zaterdag: In de ochtend doen we rustig aan. Jacob en ik gaan samen koekjes bakken en daarna tekenen. Dat doen we beide graag! Smiddags gaan we even boodschappen doen en daarna naar Tunza Beach lodge. Het is een warme dag vandaag! Daar kan Jacob lekker spelen (er is een speeltuintje, grote trampoline, en zand) en genieten we van het uitzicht over het meer. Smiddags wassen we de honden en savonds gaan we even langs bij Angela en haar kids. Voordat we naar bed gaan bellen we nog even met opa en oma en kijken we nog een leuke film samen op Netflix (ja dat doet het ook hier).
Zondag: Ik ga vandaag naar de kerk. Jacob heeft geen zin en blijft thuis. Het begint officieel om 9h maar ik ga vaak pas tegen 9h45 heen en dan moeten ze vaak nog beginnen haha. Ik ga niet elke week heen, maar probeer wel in ieder geval om de week. Tegen 12h30 lopen Jacob en ik naar het SMA district house en eten we lunch samen met alle andere SMA geassocieerden en kletsen we over wat ons zo al bezig houd. Zo tegen de avond help ik Jacob met zijn huiswerk maken en plan ik voor de nieuwe week - zin in!
"Always be ready to learn something new, you will surprise yourself"
Nooit gedacht dat ik ooit kippen zou verzorgen..! Weet je nog dat ik verteld had dat Akimu (papa Jacob) nu ook in Mwanza woont? Hij heeft een eigen huisje gevonden niet ver van ons vandaan, waar hij in de buurt ook een schuur huurt waar zijn kippen en varkens verblijven. Al deze dieren heeft hij met een vrachtwagen vervoerd vanuit Arusha naar Mwanza, een lange reis van ruim 12 uur! Akimu moest afgelopen maand terug naar Arusha om zijn afstudeerverslag af te ronden en te presenteren en uiteraard vroeg hij aan mij of ik 'even supervisie' wilde houden over de dieren. Geen probleem! Maar ik had niet ingedacht dat dat zoveel werk zou zijn haha! Onze vriend Laurent hielp gelukkig mee om de dieren eten te geven, maar Akimu was net in die tijd weg dat de kippen eieren begonnen te leggen en we dus van voer moesten veranderen (waar koop je dat hier?! hoeveel eten hebben ze nodig?!) en nestboxen moesten maken (die zijn hier niet te koop!). Ook kregen de kippen tussendoor een verkoudheid en moesten we ze medicatie geven en van sommigen de ogen schoonmaken met zout water. Daarnaast hadden we nog heel veel hanen (te veel hanen vergeleken hennen) die begonnen te vechten om de vrouwtjes dus heb ik me een dag begeven tussen de marktkooplui om 50 hanen proberen te verkopen. Haha, zie je me al staan?! Elke avond gingen Jacob en ik even langs om de eieren te tellen en te kijken of alles goed ging. Gelukkig is Akimu nu weer terug en heeft hij alles weer overgenomen. We hebben een mooie flyer gemaakt voor de eieren verkoop en dat loopt goed. Jacob is super blij dat baba nu in de buurt is en het geeft mij ook de ruimte en rust om af en toe wat voor mijzelf te doen, heerlijk!
"The past is your lesson, the present your gift, the future your motivation"
Nieuwsgierig wat jullie te lezen krijgen in onze volgende blog (verwacht december/januari)?
Hier alvast een paar onthullingen...
We starten twee nieuwe groepen voor doven en slechthorenden. Dit is een grote groep hier in Mwanza die vaak niet naar school gaan en daardoor buitengesloten raken van de gemeenschap wat hun extra kwetsbaar maakt voor (seksuele - ) uitbuiting. Esther gaat deze groepen begeleiden, zij is een sign language teacher en is in contact met velen van hun.
We zitten midden in de workshop maand! Deze week hebben we een workshop handwerken (de meiden leren tekenen en flessen decoreren) en de week erop hebben we een workshop week met de Lulu mentoren. Stay tuned voor mooie foto's van onze talenten! Of neem alvast een kijkje op onze Facebook pagina.
We bereiden ons voor op het kerst seizoen en proberen nieuwe producten te maken die we kunnen verkopen in onze winkel. Ook gaan we deelnemen aan een 'Christmas Fair'gehouden bij Pasha Hotel in Mwanza.
Graduation / diploma uitreiking! De studenten van dit jaar die voldoende gescoord hebben op hun participatie hebben in december hun diploma uitreiking. Dat zal zeer zeker gepaard gaan met blijdschap, muziek en lekker eten, nu al zin in!
Bedankt voor het lezen en we houden contact! Stuur ons gerust een berichtje, daar worden we blij van. We keep you all in our minds and prayers!
Lieve groet, Susanne
en Hi5 van Jacob.