top of page
Zoeken
  • Foto van schrijverSusanne

Het vreugdevuur brand

Bijgewerkt op: 21 mrt.

No One Told Us

Once We Stepped

Into The Fire

We Would Become It.

The World Needs Light.

Our Light.

Which Starts From Within.


Alles begint met een droom, een wens, of een behoefte. Kleine waakvlammetjes die branden. Wanneer we er durven gehoor aan te geven kan het een vreugde vuur worden. Lees hieronder hoe onze LULU activiteiten prachtige ‘vlammen’ worden. Ook is er een bijzondere samenwerking ontstaan met Willy’s Workshop: een kleine werkplek voor jonge mannen waar ze sinds enkele weken ook onze LULU trainingen ontvangen.

Deze blog sluit ik af met een stukje over ons persoonlijke leven.

 

2400 sanitary pads voor 400 vrouwen zijn in de maak

 

De fondsen van Friends of Africa (FOA) zijn ontvangen en we hebben de eerste materialen ingekocht om de wasbare inlegkruisjes te maken. We hebben veel informatie vergaard via andere organisaties die ons voor zijn geweest om zo te komen tot een goed product. Waterproof materiaal hebben we uit Uganda besteld en de andere materialen kopen we hier lokaal in. De bedoeling is om in totaal 400 ‘kits’ te maken bestaande uit een tasje waarin 6 inlegkruisjes zitten en een beschrijving van hoe deze goed te gebruiken en te wassen. We kunnen er waarschijnlijk nog meer maken, omdat we extra donaties hebben ontvangen van particulieren (zo ook uit de Beemster, dankjulliewel allemaal!).


Foto: Teddy en Ester proberen samen de eerste pad te maken.

 

De verhuizing van onze Lulu studenten groepen

 

De groepsactiviteiten liggen momenteel wat op een laag pitje, omdat we in een ‘ transitie fase’ zitten. Zoals ik had uitgelegd in mijn vorige blog post gaan we 8 van de 11 groepen verplaatsen naar andere wijken zodat we nieuwe studenten kunnen bereiken om deel te nemen aan ons 1-jarig trainings programma. Vanaf december kunnen nieuwe studenten zich aanmelden en dan starten we in januari op de nieuwe lokaties. Dit zullen scholen, kerken, of andere publieke ruimtes zijn waar we officieel toestemming hebben gekregen om twee keer in de week samen te komen. We zijn nu flyers aan het rondbrengen. Onze 24 mentoren (die de groepen begeleiden) kijken uit naar deze nieuwe start!


Dit gaf ons tegelijkertijd wat ruimte om 'aan de groep te werken'. In samenwerking met Nyakato health center hebben we een custom-made seminar gevolgd over 'non-violent communication'. Hier in Tanzania hebben ze er wel een handje van om veelal in de gebiedende wijs met elkaar te communiceren en snel oordelend. Dit zorgt soms voor vervelende situaties en misverstanden in de groep. Tijdens deze seminar hebben we geleerd om in een meer liefdevolle manier (ook wel 'taal van de giraffe') met elkaar te communiceren in plaats van oordelend, verwijtend, en boos ('taal van de hyena'). Ook hebben we geleerd om een stapsgewijze methode toe te passen in het geven van feedback aan elkaar. Het was een geslaagde dag en vele meiden gaven bij de evaluatie aan dat ze nog nooit op zo'n manier naar hun eigen manier van communiceren hebben gekeken. Sinds die seminar is de sfeer in de groep beter en helpen wel elkaar eraan herinneren wanneer het nodig is.


Foto: Vaselisa, Esther, en Josephine oefenen in het geven van feedback middels het uitvoeren van een rollenspel.

 

De Viziwe groep (doven groep)

 

Het gaat goed met de meiden! Ze komen twee keer in de week samen en worden steeds behendiger in het gebruik van de naaimachines. Ze hebben de LULU trainingen over Health afgerond en beginnen nu aan het trainingsprogramma Life Skills. Afgelopen maand was er een landelijke bijeenkomst in Mwanza om het welzijn van doven en slechthorende in Tanzania onder de aandacht te brengen. Onze groep meiden gingen ook heen samen met hun begeleidster Ester (met de witte pet op, zie foto).


 

Business Club: de meiden gaan er voor!

 

Alle voorbereidende trainingssessies zitten erop en alle 16 meiden hebben hun voorschotten gekregen om hun eigen kleine business op te zetten. Soooo exciting! Met grote dank aan stichting Akwaaba die dit allemaal mogelijk maakt.

Een van de voorwaarde is dat ze een bankrekening hebben geopend en samen hebben we nog een aantal andere voorwaarden en regels opgesteld. Rose en Sikudhani zijn aangesteld als coordinatoren om dit alles verder te coordineren in samenspraak met mij. Zij hadden al een eigen zaakje en hebben dus al de nodige business ervaring. Tot zover hebben we 7 businesses bezocht en dan ben ik zo trots op ze! Maar vanaf dan begint het moeilijkste deel… alle inkomsten en uitgaven managen! Om deze en andere uitdagingen te tackelen komen we nog elke twee weken samen. De meiden zitten dan eerst met hun zogenoemde ‘Buddy’ om te bespreken wat ze de afgelopen twee weken gedaan hebben en welke successen en uitdagingen ze gehad hebben. Vervolgens presenteren we dit aan elkaar in de grote groep en kijken we hoe we elkaar kunnen helpen.

Tot zover gaat het goed en zie ik de meiden groeien. Andere projecten in Mwanza (veelal kennissen van mij) hebben interesse getoond om ook onze methode toe te willen passen om mensen te helpen met de opstart van een kleine business. Ik heb een outline getyped van de training sessies zodat anderen het gemakkelijk(er) kunnen uitvoeren. Ik wijk hierin wel wat af van de meer gebruikelijke methode wat voor sommige mensen een omslag vraagt in de manier van helpen en samen werken. Ik ben van mening dat een project de grootste kans van slagen heeft als je de mensen zoveel mogelijk verantwoordelijkheid geeft over de uitvoering en de voortgang. Dit kost over het algemeen veel meer tijd, maar daardoor is wel het draagvlak groter, hun motivatie, en het succes.


Foto's van een aantal businesses (scroll naar links):

 

Bijzondere samenwerking met Willy’s Workshop

 

Wat begon als een eenmalig persoonlijk initiatief met hulp van vrienden en familie uit Nederland, is nu gegroeid tot een echte werkplek…! Dit vraagt wat uitleg vooraf:

Ik kom uit een ‘klus’ familie. Allemaal creatievelingen op hun eigen manier. De grootste en beste klusman die ik ken is mijn vader Jan, er is maar weinig wat hij niet maken kan! [leuk, dat rijmt ook nog]. Vervolgens mijn broer Ruben, die na vele omwegen in zijn leven nu prachtige unieke huizen bouwt. Het gaat van generatie op generatie, wat begon bij opa Piet (vast ook de generatie daar voor). Zelf hou ik ook van dingen maken, het is dat ik niet genoeg tijd er voor heb (of tijd voor vrij maak?). Hier in Mwanza heb ik een aantal jonge mannen ontmoet die heel graag iets willen doen. En dan met nadruk op het woord DOEN. Er zijn hier zoveel jongeren die totaal geen dagbesteding hebben, geen kans om verder te studeren of een baantjes te hebben, laat staan die wat uitdaging geeft en mogelijkheid tot persoonlijke groei. Met de consequentie dat ze hun uitweg zoeken in het gebruik van alcohol, drugs, en seks. Gelukkig niet allemaal, anderen hebben een vrouw en kinderen voor te zorgen, maar hoe gaat dat zonder inkomen? Voor het leven in de stad is er geld nodig!


Dit bracht mij op het idee om een werkplaats te creëren voor jongens. Na het ontmoeten van Laurent (ervaren timmerman) en Doy (ervaren meubelmaker) was het draagvlak genoeg om te kunnen starten. Beide mannen hebben ervaring door klusjes te doen voor particulieren, maar nooit de capaciteit gehad een eigen werkplek te beginnen. Met hulp van familie, vrienden, en stichting Akwaaba, hebben we een start kapitaal bij elkaar kunnen krijgen om een kleine workshop in te richten (een binnen- en buitenruimte) met machines en een brommer en 3wielerwagen voor vervoer van materiaal en producten.

De groep bestaat momenteel uit 4 mannen en langzaamaan komen er meer bij. Nu de opstart klaar is zijn ze zelf verantwoordelijk voor het reilen en zeilen van de workshop. Ik ben alleen nog beschikbaar voor supervisie of als ze een directe hulpvraag hebben. Via de wekelijkse LULU trainingen zullen zij ook meer leren over het opstarten en runnen van een business en hoe geld goed te gebruiken. En het gaat goed met de bestellingen! Op hun Facebook pagina kun je zien wat voor moois ze allemaal maken (ook even ‘liken’ alsjeblieft)! Bedden, banken, stoelen, taarten standaards, poefs, kasten, en ook heel veel mooie mozaiek! Mocht je je bij het het 'kennis team' willen aansluiten, dan kan dit. We hebben een Whatsapp groep aangemaakt waarin we max 1x per maand een update delen maar waar we ook om kennis en kunde kunnen vragen wanneer dat nodig is. Dus de voorwaarde is wel dat je zelf een (goede) klusman/vrouw bent ;) Mocht je de workshop een donatie willen geven dan kan dat via de gebruikelijke rekening van de Bresillac Foundation. Wel erbij vermelden dat het voor Willy's Workshop is. Geld zal o.a. besteed worden aan inkoop van meer hout, spijkers, lijm, en ander materiaal en huur van de workshop. Ook kunnen we de onervaren jongens een externe cursus aanbieden in houtbewerking (kost gemiddeld 100,- voor 3 maanden). Voor het LULU project gaat Willy's Workshop binnenkort houten ringen maken die we gaan gebruiken voor een haak project > zo helpen we elkaar!


Op 30 oktober was er een Craft Fair market waar lokale businesses een tafel huren om hun producten te promoten. Je vindt er food stals, taarten bakkers, en locals die handicrafts verkopen. Ook waren wij er met onze Vipaji Craft Shop en Willy's Workshop. Zie hieronder een impressie van de dag en welke prachtige producten we maken.


Foto's Willy's Workshop:


Foto's van Vipaji Craft Shop (met o.a. LULU producten):

 

Een reflectie op ons leven

 

Vanaf september is Jacob met goede energie gestart aan het nieuwe schooljaar in Class 4 (groep 6) en heeft het ontzettend naar zijn zin. Thuis is hij creatief bezig met karton en maakt daar allemaal mooie dingen van (met inspiratie en instructie van YouTube filmpjes). Tijdens de ‘herfst vakantie’ mocht hij twee nachtjes mee met het gezin van zijn vriendinnetje Rhode naar Rubondo Island. Daar hebben ze avonturen beleefd!


Helaas is het contact met de vader van Jacob minder geworden. Er zijn een aantal dingen gebeurd waar we liever niet over schrijven, maar ons heeft beslissen om het contact te verminderen. Erg verdrietig, met name voor Jacob. Ik hoop in de toekomst dat het contact weer wat hersteld kan worden. Ondertussen zijn we ook verhuisd naar een andere woning. Er was behoefte aan een plek met iets meer privacy en minder geluidsoverlast. In deze nieuwe woning komen we meer tot onze rust en dat is veel waard! Het is nog steeds op goede afstand naar school, LULU kantoor, en de SMA. Ook zijn er allerlei winkeltjes dichtbij.


Sinds het aantreden van de nieuwe president Samia Hassan is de sfeer in Tanzania wel wat veranderd. Vele zijn niet echt fan van haar mede doordat ze een aantal drastische maatregelen heeft ingevoerd zoals het verhogen van allerlei fees op betalingen (bijv als je elektriciteit betaald gaat een fee naar de overheid, als je iemand geld stuurt met je telefoon dan gaat een bedrag naar de overheid, etc). Ook mogen er geen kleine verkoopkraampjes meer langs de weg gezet worden, maar moet men gebruik maken van de daarvoor bestemde markt plaatsen(hallen) of winkelruimtes. Nu is het feit alleen dat er niet genoeg ruimte is voor zoveel marktlui en voor velen te duur om een plek te huren, dus heel veel mensen zijn nu hun business kwijt. En dit raakt juist weer de armsten. Met gevolg dat het aantal huis- en winkelinbraken ook is gestegen. Ook overvallen op straat. Het enige voordeel is nu dat het rustiger is langs de weg en meer verkeersveiligheid.

Dit heeft ons mede doen beslissen om een guard dog te nemen. Hij heet Roman en is nu 4 maanden oud! Het is een herdershond(-achtig). Samen met onze menselijke guard Joseph bewaken ze samen het fort. Ons andere hondje Buddy houdt het liever allemaal wat rustiger en minder spannend en vindt het fijn om snachts binnen te slapen.

Nu lopen de kosten alleen aardig op voor voer en vaccinaties en is mijn maandelijkse vergoeding die ik ontvang niet voldoende om ook nog twee honden van te verzorgen. Zou iemand het leuk vinden om Roman (en Buddy, maar die eet niet zo veel) te sponsoren? Een bedrag van 15,- Euro per maand zal ons al erg helpen. Mocht je graag willen helpen, stuur me dan even een appje.



Tot afsluiting een leuk bericht dat we in december bezoek ontvangen van mijn lieve ouders Jan & Annemiek! We hebben hier een extra kamer vrij, dus ze blijven gezellig bij ons logeren. We kijken er naar uit om hun hier thuis te ontvangen en om samen mooie herinneringen te maken.


We hopen dat het goed gaat met iedereen en laat gerust iets van je horen via mail, app, of post!


Kwaheri! Doei!









224 weergaven0 opmerkingen

Recente blogposts

Alles weergeven
bottom of page