Tijdens de 'WNM inspiratie dagen' voor uitgezondenden wereldwijd werd ieder van ons gevraagd zich zelf voor te stellen aan de hand van een fiets; hoe ziet je fiets er uit? Wat heb je op/aan je fiets hangen? Wel of geen versnellingen? Welke bagage draag je mee? Hoe ziet de omgeving eruit, waar kom je vandaag, waar ga je naar toe? Je tekent of knutselt je eigen fiets en bereidt tekst voor. Een ontzettend leuke manier om elkaar te leren kennen en een indruk te krijgen van ieders ervaringen.
Het leek me leuk om mijn fiets met de bijbehorende tekst met jullie te delen, lees/kijk je mee? Wie weet geeft het je inspiratie om deze opdracht ook een keer te doen en te delen met anderen! Voor mijn fiets heb ik plaatjes en teksten uit tijdschriften gescheurd (toevallig had ik nog veel oude Nederlandse tijdschriften hier liggen).
Difficult roads lead to beautiful destinations...
Ik ben een FIETS.
Een sterke MOUNTAIN BIKE.
Dat moet wel, want Mwanza city is heuvelachtig, deels onverharde wegen en heel veel stenen!
Mwanza wordt ook wel ‘Rock City’ genoemd.
Achter op mijn fiets heb ik een zak vol PARELS.
In het Swahili heet dit LULU, de naam van ons project.
Een hele waardevolle zak…. Zeg dat wel..!
Die ik (bijna) overal mee naar toe breng.
Er kunnen voorlopig geen nieuwe ‘parels’ (lees: sub-projects) bij,
want dan past het niet meer op mijn fiets.
Onze DROMEN en WENSEN geven ons KRACHT
En brengen ons in BEWEGING.
De wielen draaien.
Een stevige ketting en wielen met goed profiel.
Dit is nodig om alle HINDERNISSEN, zoals zand en stenen,
te kunnen doorstaan.
We zijn onderhevig aan VERANDERING.
We LEREN (trial and error),
dealen met onze HERSENSPINSELS en EMOTIES,
en we gaan van de ene CHALLENGE op naar de andere.
Geen heuvel is ons te steil!
Ik zeg ONS, want (bijna) niks doe ik alleen.
Het is een prachtige, maar vaak ook pittige fiets tocht
die ik SAMEN met de vrouwen van het LULU project maak.
Dit doet me denken aan de Afrikaanse gezegde:
“Wil je snel gaan, ga alleen. Wil je ver komen, ga samen”
We naderen een heuvel.
We schakelen een TANDJE LAGER,
Fietsen iets minder snel maar wel beheerst.
Daarna kan er weer een TANDJE BIJ en komen we GELUK tegen (zie de veer).
Op mijn stuur heb ik een SPIEGEL.
Soms is het goed om even achteruit te kijken.
Wat hebben we tot zover bereikt?
Ook zit er een prachtig VOGELTJE op mijn stuur.
Zij is mijn INTUITIE.
Ze geeft aan welke kant we op moeten gaan,
of welke kant juist niet.
De fiesttocht brengt ons bij een prachtige BOOM.
De boom van MUTUAL TRANSFORMATION.
Zij leren van mij en ik leer van hun.
We groeien samen.
Ook staat er een prachtige ZONNEBLOEM.
Ik giet heel veel LIEFDE over haar heen.
Sommige bloemen moeten nog uitkomen.
Dit is een mooie plek om even RUST te nemen.
Ik drink en eet en geniet van al het groen om mij heen.
Prachtige kleurrijke bloemen.
Uitzicht op het Victoria meer.
Ik voel dat ik mijn ENERGIE goed moet gebruiken.
Mijn fiets is niet altijd zo sterk geweest.
Na 35 jaar ‘fietservaring’ heb ik het nu aardig goed onder de knie.
INTEGRITEIT, CREATIVITEIT, INSPIRATIE, COMMUNICATIE,
AANPASSINGSVERMOGEN, DANKBAARHEID, BLIJHEID, ZELF-VERTROUWEN.
Zomaar een paar woorden die mijn fiets stangen sterk hebben gemaakt.
Een dosis VEERKRACHT komt ook goed van pas (zie de grote veren op mijn fiets..!).
Mijn energie haal ik uit mijn FAMILIE,
MOEDERLIEFDE voor zoon Jacob,
LIEFDE voor Lau,
HOOP en GEBED.
HET GOED WILLEN DOEN VOOR DE MENSHEID.
Ook ik als fiets heb geen eeuwig leven,
maar laat dat dan wel een hele mooie zijn.